Sommige dingen zijn zo
plotseling of heftig dat de werkelijkheid niet ineens te bevatten is. Kijkend
naar de foto's van mijn twee lieve vriendinnen ervaar ik hoe mijn lichaam die
werkelijkheid vanzelf in wat kleinere hanteerbare stukjes hakt. Is dat fantasie?
Wie zal het zeggen.
Twee weken geleden waren ze nog hier. Het is voor mij nu nog niet voor te stellen dat ik ze nooit meer levend terug zal zien. Is dat erg zoals of zou dat nu juist de bedoeling zijn? Ik laat het maar gewoon voor wat het is en besef dat ik deze prachtige vrouwen voorlopig ook nog even 'springlevend' heel dichtbij me mag houden. Fantastisch
toch?
Zoals Willeke al aangaf... Alles heeft zijn tijd. Zelfs de
realiteit!
Karin Höhle-Dikken
15 mei 2013
Project: Stap voor Stap 2013,
{gedachten)wandeling 127
plotseling of heftig dat de werkelijkheid niet ineens te bevatten is. Kijkend
naar de foto's van mijn twee lieve vriendinnen ervaar ik hoe mijn lichaam die
werkelijkheid vanzelf in wat kleinere hanteerbare stukjes hakt. Is dat fantasie?
Wie zal het zeggen.
Twee weken geleden waren ze nog hier. Het is voor mij nu nog niet voor te stellen dat ik ze nooit meer levend terug zal zien. Is dat erg zoals of zou dat nu juist de bedoeling zijn? Ik laat het maar gewoon voor wat het is en besef dat ik deze prachtige vrouwen voorlopig ook nog even 'springlevend' heel dichtbij me mag houden. Fantastisch
toch?
Zoals Willeke al aangaf... Alles heeft zijn tijd. Zelfs de
realiteit!
Karin Höhle-Dikken
15 mei 2013
Project: Stap voor Stap 2013,
{gedachten)wandeling 127