Woord van de dag: wezenlijk
Gekregen van: Monique Huizen-Edelman
De keuze is gemaakt, ik heb besloten om al mijn werkzaamheden voorlopig neer te leggen. Op het moment lopen er nog een paar lichamelijke onderzoeken, maar het lijkt erop dat ik aardig op weg was om opgebrand (burned-out) te raken. En als ik heel eerlijk ben verbaast dit me eigenlijk ook niet.
Zoals jullie weten beschouw ik ook lichamelijke klachten als signalen. Het lichaam laat zien dat er iets niet in balans is. Het is aan ons om ons lichaam daarin ook serieus te nemen en om te leren om het goed te verstaan. Het is mijn ervaring dat zodra ik de signalen kan lezen, de oplossing meestal ook verschijnt. Ik weet ook dat het lezen van mijn eigen signalen, vanwege mijn blinde vlekken, het lastigst is. Toch kan ik, als ik ervoor open sta, ook nog eens enorm veel hulp uit mijn omgeving krijgen. Want ook dat wat we uit onze omgeving oppikken is immers een spiegel voor dat wat er in onszelf speelt.
Ons lichaam, onze kinderen, onze omgeving, ze werken dus allemaal samen om ons met 'hun' signalen iets duidelijk te maken. En zo zijn bij mij de afgelopen maanden heel veel kwartjes gevallen. Want open staan voor mijn omgeving en voor hun signalen is voor mij gelukkig niet zo moeilijk. Ik ben daarin een natuurtalent. En daarin zit 'm dus meteen ook mijn valkuil.
En zo kwam ik er stukje bij beetje achter waar mijn grootste energielek zit. In wezen heb ik me namelijk nooit echt goed leren ontspannen, in wezen heb ik mezelf nooit echt goed leren AFSLUITEN van de energie van anderen. Ik heb zo ontzettend mijn best gedaan om dit lek op allelei manieren te dichten. Zo heb ik drukte en groepen proberen te vermijden, zo heb ik de trainingen en mijn vrijwilligerswerk opgegeven en zo heb ik de afgelopen tijd geprobeerd om me zo veel mogelijk aan mijn vermoeidheid over te geven. Ik had alleen nog niet door hoe diep het eigenlijk zat. Hoe wezenlijk dit eigenlijk is.
Het is helder, het is duidelijk. Mijn beslissing is genomen. De brieven aan mijn klanten zijn eruit. Het is tijd om me (voorlopig) af te sluiten. Het is tijd om me op te laden. Het is tijd om te (leren) ontspannen.
30 januari 2014
Project: Stap voor Stap 2014, (gedachten)wandeling 28
Gekregen van: Monique Huizen-Edelman
De keuze is gemaakt, ik heb besloten om al mijn werkzaamheden voorlopig neer te leggen. Op het moment lopen er nog een paar lichamelijke onderzoeken, maar het lijkt erop dat ik aardig op weg was om opgebrand (burned-out) te raken. En als ik heel eerlijk ben verbaast dit me eigenlijk ook niet.
Zoals jullie weten beschouw ik ook lichamelijke klachten als signalen. Het lichaam laat zien dat er iets niet in balans is. Het is aan ons om ons lichaam daarin ook serieus te nemen en om te leren om het goed te verstaan. Het is mijn ervaring dat zodra ik de signalen kan lezen, de oplossing meestal ook verschijnt. Ik weet ook dat het lezen van mijn eigen signalen, vanwege mijn blinde vlekken, het lastigst is. Toch kan ik, als ik ervoor open sta, ook nog eens enorm veel hulp uit mijn omgeving krijgen. Want ook dat wat we uit onze omgeving oppikken is immers een spiegel voor dat wat er in onszelf speelt.
Ons lichaam, onze kinderen, onze omgeving, ze werken dus allemaal samen om ons met 'hun' signalen iets duidelijk te maken. En zo zijn bij mij de afgelopen maanden heel veel kwartjes gevallen. Want open staan voor mijn omgeving en voor hun signalen is voor mij gelukkig niet zo moeilijk. Ik ben daarin een natuurtalent. En daarin zit 'm dus meteen ook mijn valkuil.
En zo kwam ik er stukje bij beetje achter waar mijn grootste energielek zit. In wezen heb ik me namelijk nooit echt goed leren ontspannen, in wezen heb ik mezelf nooit echt goed leren AFSLUITEN van de energie van anderen. Ik heb zo ontzettend mijn best gedaan om dit lek op allelei manieren te dichten. Zo heb ik drukte en groepen proberen te vermijden, zo heb ik de trainingen en mijn vrijwilligerswerk opgegeven en zo heb ik de afgelopen tijd geprobeerd om me zo veel mogelijk aan mijn vermoeidheid over te geven. Ik had alleen nog niet door hoe diep het eigenlijk zat. Hoe wezenlijk dit eigenlijk is.
Het is helder, het is duidelijk. Mijn beslissing is genomen. De brieven aan mijn klanten zijn eruit. Het is tijd om me (voorlopig) af te sluiten. Het is tijd om me op te laden. Het is tijd om te (leren) ontspannen.
30 januari 2014
Project: Stap voor Stap 2014, (gedachten)wandeling 28