Wat beweegt mij?
Naast vrolijkheid en geluk kom ik ook narigheid tegen. Dat is heel natuurlijk. Het is mijn missie om me te verbinden met mensen die willen gaan ervaren dat ze zowel 'het geluk' als 'de narigheid' dwars door zich heen kunnen laten stromen. En hoe pijnlijk dat proces soms ook is, evenzo prachtig is het ook. Ik noem het 'voluit leven'.
Ik weet dat ik op de momenten dat ik voluit leef iets heel natuurlijks laat zien en toch ben ik er ook nog wel eens onzeker over. Hebben we niet geleerd dat we bij onze rottige en nare gevoelens weg moeten blijven? Dat we er desnoods tegen moeten vechten? Hebben we niet geleerd dat we onze prettige gevoelens daarentegen juist vast moeten houden? En dan beweer ik totaal iets anders. Dat we het allemaal gewoon mogen laten komen en laten gaan voor wat het is. Dat we al onze gevoelens volop door ons heen kunnen laten stromen. Dat het bij ons van binnen ook gewoon constant in beweging is, zoals de golven van de zee. Ik weet hoe natuurlijk dat is en ik ken ook de weerstand daartegen.
Toch fluistert er een hele heldere stem in mij dat ik zoveel mogelijk voluit moet blijven leven. Dat ik mag blijven laten zien hoe dat werkt en dat ik echt alles aankan wat daarbij op mijn pad komt. Of dat nou vrolijk of verdrietig is. Die stem helpt mij constant door al mijn zelf bedachte obstakels heen en zo raak almaar vertrouwder met mijn missie. Zo kan ik doen wat mij te doen staat. Zo leer ik dat ik veel meer kan (ver)dragen en kan doorleven dan ik ooit had kunnen bedenken. En dat geeft vertrouwen. Zo blijf ik voluit leven.
Ik weet dat ik op de momenten dat ik voluit leef iets heel natuurlijks laat zien en toch ben ik er ook nog wel eens onzeker over. Hebben we niet geleerd dat we bij onze rottige en nare gevoelens weg moeten blijven? Dat we er desnoods tegen moeten vechten? Hebben we niet geleerd dat we onze prettige gevoelens daarentegen juist vast moeten houden? En dan beweer ik totaal iets anders. Dat we het allemaal gewoon mogen laten komen en laten gaan voor wat het is. Dat we al onze gevoelens volop door ons heen kunnen laten stromen. Dat het bij ons van binnen ook gewoon constant in beweging is, zoals de golven van de zee. Ik weet hoe natuurlijk dat is en ik ken ook de weerstand daartegen.
Toch fluistert er een hele heldere stem in mij dat ik zoveel mogelijk voluit moet blijven leven. Dat ik mag blijven laten zien hoe dat werkt en dat ik echt alles aankan wat daarbij op mijn pad komt. Of dat nou vrolijk of verdrietig is. Die stem helpt mij constant door al mijn zelf bedachte obstakels heen en zo raak almaar vertrouwder met mijn missie. Zo kan ik doen wat mij te doen staat. Zo leer ik dat ik veel meer kan (ver)dragen en kan doorleven dan ik ooit had kunnen bedenken. En dat geeft vertrouwen. Zo blijf ik voluit leven.