Woord van de dag: bezieling
Aangeleverd door: Anita Matheij
Hardop vraagt ze zichzelf af of het wel goed is geweest om die klant (voor zichzelf) aan te nemen. Het kwam nog eens bovenop alle drukte die ze op haar werk (voor haar baas) al h...ad. En ze zat al niet lekker in haar vel. Haar ogen staan dof en somber. 'En toch heb ik die klant heel goed verder kunnen helpen', gaat ze verder. 'Ongelofelijk ook hoe goed het verhaal van die klant paste bij datgene waar ik zelf mee bezig ben.' Die klant was eigenlijk vanzelf aan komen waaien. Ze had er vrijwel niets voor hoeven doen. Terwijl ze dit vertelt zie ik heel duidelijk een twinkel in haar ogen verschijnen...
Even later herinnert ze zich iets wat haar dochter in de periode dat zij zo slecht in haar vel zat tegen haar had gezegd. Haar dochter miste hun hond Twinkel zo. En dat terwijl ze, toen Twinkel nog nog leefde, nog klein was geweest. Ze had toen nauwelijks naar Twinkel omgekeken.
Dan vertel ik haar over de twinkel in haar ogen die mij even daarvoor was opgevallen. Er valt direct een kwartje. 'Mijn dochter mist de twinkel in mijn ogen', zegt ze. Ik denk dat ze gelijk heeft. Het is de twinkel die in haar ogen tot leven komt zodra ze voor zichzelf werkt. En daar hoeft ze blijkbaar niet eens veel voor te doen. De mogelijkheden komen zomaar aanwaaien. Zij hoeft ze alleen maar als 'goed voor mij' te herkennen.
In haar Twinkels ontdekte zij vanochtend zomaar haar bezieling en in haar Twinkels ontdekte ik vanochtend ook zomaar mijn bezieling. Want net zoals bij haar, passen mijn klanten ook altijd perfect in mijn eigen plaatje!
7 januari 2014
Project: Stap voor Stap 2014, wandeling 7
Aangeleverd door: Anita Matheij
Hardop vraagt ze zichzelf af of het wel goed is geweest om die klant (voor zichzelf) aan te nemen. Het kwam nog eens bovenop alle drukte die ze op haar werk (voor haar baas) al h...ad. En ze zat al niet lekker in haar vel. Haar ogen staan dof en somber. 'En toch heb ik die klant heel goed verder kunnen helpen', gaat ze verder. 'Ongelofelijk ook hoe goed het verhaal van die klant paste bij datgene waar ik zelf mee bezig ben.' Die klant was eigenlijk vanzelf aan komen waaien. Ze had er vrijwel niets voor hoeven doen. Terwijl ze dit vertelt zie ik heel duidelijk een twinkel in haar ogen verschijnen...
Even later herinnert ze zich iets wat haar dochter in de periode dat zij zo slecht in haar vel zat tegen haar had gezegd. Haar dochter miste hun hond Twinkel zo. En dat terwijl ze, toen Twinkel nog nog leefde, nog klein was geweest. Ze had toen nauwelijks naar Twinkel omgekeken.
Dan vertel ik haar over de twinkel in haar ogen die mij even daarvoor was opgevallen. Er valt direct een kwartje. 'Mijn dochter mist de twinkel in mijn ogen', zegt ze. Ik denk dat ze gelijk heeft. Het is de twinkel die in haar ogen tot leven komt zodra ze voor zichzelf werkt. En daar hoeft ze blijkbaar niet eens veel voor te doen. De mogelijkheden komen zomaar aanwaaien. Zij hoeft ze alleen maar als 'goed voor mij' te herkennen.
In haar Twinkels ontdekte zij vanochtend zomaar haar bezieling en in haar Twinkels ontdekte ik vanochtend ook zomaar mijn bezieling. Want net zoals bij haar, passen mijn klanten ook altijd perfect in mijn eigen plaatje!
7 januari 2014
Project: Stap voor Stap 2014, wandeling 7